invitation. .

Official website of Verseculo Senti UP Poet Society is under construction (www.verseculosenti.org). In the mean time, anyone can email their literary contributions at verseculosenti@yahoo.com. Thanks! We'll be glad to have it published in our official literary folio.

Kawawang Hayop

Tumalon talaga ako sa tuwa
nang siya'y aking nakita
Pero tumagaktak ang pawis ko
Dahil madulas ang isang ito.

Natapos mahuli
Agad ko siyang siyang hinugasan
At inilagay sa garapon
Para ihanda bukas ng hapon.

Oras na ng katapusan
Siya'y akin nang babalatan
Ngayon siya'y nasa laboratoryo,
Pagkat siya'y dinaysek ko na.

- Ma. Marivic Pepino

Untitled

The sunlight passes through the glass windows
Touching the smooth wooden floor
The grand piano sings its tune
Filling the room with the sound of a nightingale

A door creaks open as slow as a snail
The music continues on unwavering in its melody
A young lady enters with footsteps steady as a clock
As she listens, her body begins to sway

With this peace
She is finally home.


- Afnan

Mabuhok na Kanto

Sa isang kanto, isang matanda'y iika-ikang naglalakad
Nakangisi, sinusuklay ang makintab na buhok
Handang-handa nang umalis, dali-daling pumara ng jeep
Sa kanyang pagsakay, buhok ay nawala,
ang hangin ang tumangay.

Sa kanto ring iyon, isang ale ang aking namataan
Bihis na bihis, may akay na paslit
Handang-handa nang umalis, dali-daling pumara ng jeep
Sa kanyang pagwagayway, hindi namalayan,
buhok sa kanyang kilikili'y kumakaway.

Sa isang kanto, ako'y nakadukong naglalakad
Isang jeep biglang huminto, isang dilag ang bumaba.
Sa pagkamangha sa kanyang kagandahan,
siya'y aking nabangga
Ako'y humingi ng paumanhin,
ngunit ako'y hindi pinansin.

Sa kanto ring iyon kinabukasan ako'y bumalik
Paghinto ng jeep, ang binibini'y aking muling nakita
Sa pagbaba niya, panyo ay kanyang nabitawan
Sa kanyang dahan-dahang pagdampit, ako'y kinilabutan...
Mabuhok niyang dibdib aking nasilayan!

- Mystery

Priority

Sa pag-uyat kang bolpen,
Yu are hidden
Kay ginlumos mo ang kaugalingon
Sa imo gahikahos nga emosyon.

Hindi kita maintsindihan,
Because samtang ginapasulat
Ikaw timo sagi paiprat
Sa imong Accounting aklat
Kay sum-an daw ti alas-otso
May malaba nga theory exam kamo?

Feel mo, ikaw kasagad kaayo
Kay napalibug mo ang hinu-hino
kang wide readers mo.
But the truth is,
Sila lang gali ang gintando-tando mo.

Go home kag magpahuway
Ikaw nga sa printed paper gamhanan,
Kay ang matuod nga poetry
Hindi teri-testingan
Kang imong kaumangan.

Untati ang hinampang,
Sipal sa silid-aralan.

- Junnie Vee D. Hongco

Tula

Ang tula ay isang pagsasalaysay,
Mayroong simula, mayroong katapusan,
Mga pangyayari sa ating buhay,
Mga aral na hindi makakalimutan.


Sa pagsulat ng tula puso’y kailangan,
Kailangang mahalin ang galit,
Diligin ang luha ng kasiyahan,
At yakapin ang takot sa dibdib.


Sa pagsulat ng tula dapat may pinag-uusapan,
Mga bagay-bagay o di kaya’y karanasan,
Hagilapin sa paligid o sa panaginip man,
At hayaang mga salita ang magbigay-laman.


Tunggalian ay huwag kalilimutan,
Buuin ang buhay ng buti at sama,
Sa liwanag at dilim ilagay ang tauhan,
Kabigua’t tagumpay hayaang kusa.


Makata’y hindi nabubuhay nang mag-isa,
Sa pagtulog at paggising siya’y may kinakasama,
Ang dalamhati ng mamamaya’y sa dibdib niya,
Ang kanilang ginagawa sa isipa’y gumagala.


Nagsusulat ng tula ay iilan lamang,
Marahas na salita dulot ay kamatayan!
Hanapin ang kabuluha't kadakilaan
Sa pagsuyod sa mundo ng Katalinghagaan!.

Ngaa, Anak?

Ni Dayan-Dayan

Nagangurob ako sa kaugot
Nga ang akon bata naganabdus
Katorse anyos pa lamang sya
Indi ako magpati sang naabtan ya.

Gusto ko sya kusion
Gusto ko sya basulon
Paano natabo nga nagdala sya
Wala man ako nagkulang
Sa pagtudlo sa iya

Ang bata ko naghilibion
Wala sya sing rason
Nga maihatag sa akon

Apang sa iya pagbata
Ako nagyuhum
Kay isa ka lalaki
Nga mabuti kag mabaskog

Indi ko sya pagpabay-an
Kay sya amon kalipayan
Sa amon puloy-an